رمزگشایی از انتقادات تندروها به دولت رئیسی | پای انتخابات مجلس در میان است؟

قرن نو ـ گروه سیاسی ـ نیلوفر مولایی: حدود یک سال از روزی که کابینه ابراهیم رئیسی وارد پاستور شد و زمام کار را از دولت روحانی گرفت، می‌گذرد؛ اما در این یک سال عملکرد ضعیف دولت با انتقادات و اعتراضات زیادی از سوی مردم، کارشناسان و اهالی سیاست همراه بوده است.

فارغ از نقدهای جریان رقیب دولت مستقر در پاستور، نکته قابل‌توجه طی چند هفته اخیر، انتقادات و حملات اهالی راست سیاست به دولت رئیسی بوده است.

از سمتی مجلس که از در همراهی با دولت رئیسی وارد شده بود و همراهی زیادی با دولت در ماه‌های نخست داشت، طی چند ماه اخیر به نقد دولت روی آورده و کار به دادن سه کارت زرد به وزرا و به‌راه‌افتادن طرح‌های استیضاح رسیده است.

حامیانی که در ظاهر منتقد شدند

از سوی دیگر برخی حامیان رئیسی در ایام انتخابات و ماه‌های اول حضورش در پاستور، این روزها در صف منتقدان ایستاده‌اند و گاه‌وبیگاه نقدها و گلایه‌هایی را مطرح می‌کنند. مانند آنچه طی چند روز اخیر از سوی مجتبی ذوالنوری از امضاکنندگان نامه درخواست کاندیداتوری رئیسی مطرح شد و دولت را به فردی بر روی تردمیل تشبیه کرد که حرکت می‌کند ولی جلو نمی‌رود.

مجتبی ذوالنوری، در صحن علنی مجلس، در نطق میان دستور خود خطاب به رئیس و هیئت‌رئیسه مجلس، گفت: «اگر پای صحبت تک‌تک نمایندگان بنشینید جز اندکی شاید رضایت وجدانی از حضورشان در مجلس نداشته باشند؛ زیرا نقشی از مجلس در حل مشکلات عمیق جامعه نمی‌بییند و هر روز در حوزه انتخابیه با انتقاد و پرخاش مردم روبه‌رو هستند؛ اما تاثیری در حل مشکلات آنها در کارشان نمی‌بینند.»

او همچنین خطاب به رئیسی گفت: «تحرک، روحیه انقلابی و منش شما موجب تشکر است؛ اما امروز حرکت دولت مانند حرکت کسی است که روی تردمیل می‌دود و مسافتی طی نمی‌شود. امروز نقطه (الف) و (ب) شما کجاست که ارزیابی کنیم پیشرفتی در امور اتفاق افتاده یا خیر؟ آقای رئیس‌جمهور! یک‌چهارم فرصت خدمت شما گذشت آیا یک‌چهارم اهدافی که باید طی کنید وصول شده و به آن رسیده‌اید؟ فرصت‌ها مانند ابر می‌گذرد.

محمدصادق کوشکی، از تحلیلگران سیاسی نزدیک به طیف تندرو اصول‌گرا هم می‌گوید؛ «وزرای اقتصادی دولت ضعیف عمل کردند؛ از جمله وزیر صمت، اقتصاد، کشاورزی و کار. هم ضعیف عمل کردند، هم با یکدیگر و با رویکرد رئیس‌جمهور هماهنگ نبودند. در دو وزارتخانه علوم و آموزش‌وپرورش هم تحرک خاصی را شاهد نبودیم و وضعیت به‌نوعی راکد بود.»

در جریان مصاحبه امیرعبداللهیان بر سر مذاکرات وین و بحث پیش‌شرط ایران درباره سپاه پاسداران، نیز سیل حملات پایداری‌ها و اصول‌گرایان به‌سمت او سرازیر شد. حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان خطاب به وزیر امور خارجه نوشت: «اشاره فرموده‌اید که فرماندهان عالی‌رتبه سپاه اعلام کردند که اگر به نقطه‌ای رسیدید که موضوع سپاه مطرح بود، موضوع سپاه نباید مانعی برای شما باشد و از آن با عنوان اوج ازخودگذشتگی و ایثار سپاه یاد کرده‌اید. باید گفت اولاً انتساب این سخن به فرماندهان سپاه با هیچ‌یک از ویژگی‌های فرماندهان سپاه همخوانی ندارد و به یقین برداشت خطایی داشته‌اید!... اشتباه دیگر حضرت‌عالی آن است که تسلیم را به خطا، «ایثار» نامیده‌اید و بدتر اینکه این تسلیم را به فرماندهان سپاه نسبت داده‌اید. انتظار آن است که فرماندهی محترم سپاه با اعلام‌نظر سریع و صریح خود؛ اظهارات وزیر محترم امور خارجه را اصلاح کنند.»

ذوالنوری عقب‌نشینی کرد

انتقادات ذوالنوری نیز با واکنش‌های بسیاری همراه بود؛ تا جایی که این نماینده را مجبور به عقب‌نشینی کرد و در مصاحبه‌ای با ایرنا گفت: «نطق اخیر بنده به‌معنی تضعیف دولت یا خرده‌گیری به دولت نبود؛ بلکه در حقیقت تذکراتی صمیمانه، دوستانه و مشفقانه بود، با همه وجود از دولت حمایت می‌کنم که اهداف بلند ان‌شاءالله محقق شده و مشکلات مردم عزیزمان رفع شود.»

محمد مهاجری، فعال رسانه‌ای اصول‌گرا در یادداشتی در واکنش به اظهارات مجتبی ذوالنوری، نوشت: «آقای ذوالنور! از قدیم گفته‌اند خودکرده را تدبیر نیست. آن روز که به اتفاق دویست نماینده به رئیس‌جمهور کنونی نامه نوشتید و از او خواستید وارد انتخابات شود، باید فکر امروز را می‌کردید. آن روز جیک‌جیک مستان‌تان بود و یاد زمستان‌تان نبود.

آقای ذوالنور! یک‌ سال طول کشیده تا به نتیجه‌ای برسید که امروز رسیده‌اید. میلیون‌ها ایرانی همین حرف‌ها را و البته حرف‌های بیشتری که شجاعت گفتنش را ندارید، می‌دانستند؛ اما بصیرت شما عیب کرده بود در حالی که مردم بصیرتشان از شما بیشتر و حداقل یک سال جلوتر بود.

آقای ذوالنور! این هنوز از نتایج سحر است. تا رسیدن به شب، راه درازی در پیش است. اگر بصیرتتان مثل یک سال گذشته ریپ نزند، خیلی چیزهای دیگر را که منتقدان دلسوز و علاقه‌مندان این مُلک و ملت بیان می‌کردند، خواهید فهمید؛ هرچند که خیلی دیر خواهد شد. راستی می‌خواستم بگویم، شما و خیلی‌های دیگر از بانیان وضع‌ موجود (نتیجه عملکرد یک سال اخیر) هستید؛ هرچند قبلاً هم مقصر خیلی از چیزها بوده‌اید.»

چه کسانی جلوی رئیسی خواهند ایستاد؟

حجت‌الاسلام والمسلمین سیدابوالحسن نواب، رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب، هم در گفت‌وگویی با جماران، تأکید کرده است؛ «من وابسته به چپ و راست نیستم و از بیرون هر دو را می‌بینیم. همین آقای رئیسی، در آینده مشکلش اصلاح‌طلبان نخواهد بود؛ کما اینکه الآن هم اصلاح‌طلبان نیستند. همین تندهای جناح راست که به حسن آقا در حرم امام جسارت می‌کنند، فردا جلوی آقای رئیسی می‌ایستند. سال آینده ببینید چه کسانی جلوی آقای رئیسی می‌ایستند؟ همین الآن در مجلس چه کسی جلوی آقای رئیسی می‌ایستد؟»

پای انتخابات در میان است؟

در این میان، این سؤال مطرح است که چرا افرادی که روزی برای کاندیداتوری ابراهیم رئیسی نامه نوشتند و خواهان روی کار آمدن او بودند، حال به صف منتقدان او پیوستند؟

به این سؤال می‌توان دو پاسخ داد؛ یکی آنکه شیوه مدیریت و انتخاب وزرای او نتواست رضایت حامیان او را به‌دست بیاورد و شرایط اقتصادی موجود دلیلی برای اعتراضات در اردوگاه حامیان اوست. اما نکته دوم، نزدیک‌شدن به انتخابات مجلس است که باعث شده حامیان رئیسی رنگ عوض کرده و برای گرفتن رأی مردم، به منتقدان او تبدیل شوند. 

5965