بحران کوبا و تأثیر احتمالی سیاست داخلی آمریکا

در حال حاضر حکومت کمونیستی کوبا با بحرانی نسبتاً بی‌سابقه مواجه شده است و آن تظاهرات گسترده‌ مردمی است که به کمبود امکانات اولیه همچون غذا و دارو و همچنین کمبود آزادی‌های سیاسی در این کشور اعتراض دارند. دولت آمریکا از این تظاهرکنندگان حمایت کرده است، ولی تاکنون اقدامی عملی برای حمایت بیشتر نشان نداده است. در نهایت تصمیمی که دولت جو بایدن در این زمینه اتخاذ کند بسیار تحت‌تأثیر سیاست داخلی آمریکا خواهد بود: شاید کمتر کشوری وجود داشته باشد که سیاست آمریکا در قبال آن به اندازه کوبا بر روند سیاست داخلی آمریکا موثر باشد.

اگرچه ترامپ در انتخابات سال 2020 شکست خورد و به دور دوم راه پیدا نکرد، ولی آرای او بین اقلیت لاتین‌تبار آمریکا افزایش چشم‌گیری داشت. بیشترین افزایش در این قشر مربوط به آمریکایی‌های کوبایی‌تبار می‌شد. کوبایی‌تبارها همیشه از معدود اقلیت‌های نژادی در آمریکا بودند که بین دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه نوسان داشتند، ولی در انتخابات 2020 به شکلی بی‌سابقه به حزب جمهوری‌خواه روی آوردند و برای اولین بار بیش از 50 درصد این قشر علیه نامزد دموکرات رای دادند. رای چشم‌گیر کوبایی‌تبارها به ترامپ باعث شد که او به‌راحتی در ایالت حساس فلوریدا پیروز شود و 29 رای الکتورال این ایالت را تصاحب کند.

عوامل مختلفی در روی آوردن کوبایی‌تبارها به ترامپ موثر بوده است، از جمله این‌که کوبایی‌تبارها اصولاً از متوسط جامعه آمریکا مذهبی‌تر و محافظه‌کارتر هستند و برخلاف دیگر لاتین‌تبارها نسبت به مهاجرت هم موضع مثبتی ندارند، ولی شکی نیست که اصلی‌ترین دلیل این تغییر، سیاست باراک اوباما مبنی بر برقراری مجدد روابط دیپلماتیک با کوبا و لغو بخش مهمی از تحریم‌ها علیه این کشور بوده است، سیاستی که ترامپ در دوران خود تا حد زیادی برخلاف آن پیش رفت و تحریم‌ها را بازگرداند.

اقلیت کوبایی‌تبار آمریکا به شدت با رژیم کمونیست کوبا مخالف هستند و از همه سیاست‌های خصمانه علیه کوبا حمایت می‌کنند، ازجمله تحریم‌های اقتصادی و ترورهای ناموفق علیه فیدل کاسترو، بنیان‌گذار و رئیس سابق این رژیم. همچنین این اقلیت تا حدی به این موضوع اهمیت می‌دهند که ممکن است بر رای‌شان در انتخابات موثر باشد، و با توجه به حضور این قشر در یکی از ایالت‌های بسیار حساس رقابتی، فلوریدا، دولت‌های آمریکا تا پیش از اوباما جرأت نکرده بودند که سیاست خصمانه آمریکا نسبت به کوبا را تغییر دهند. در حالی که در اوج جنگ سرد آمریکا با رقیب ژئواستراژیک خود، اتحاد جماهیر شوروی سابق، رابطه دیپلماتیک داشت و با کشورهای کمونیستی از جمله چین و حتی ویتنام رابطه خود را تا حدی بهبود داده بود، تا سال‌ها خصومت با کوبا ادامه داشت و دلیل این امر اهمیت بسیار زیاد فلوریدا در کالج الکتورال بود.

در حال حاضر برخی، از جمله سیاستمداران و فعالین سیاسی دموکرات در ایالت فلوریدا، معتقدند که تظاهرات علیه رژیم کمونیستی کوبا برای بایدن «فرصتی طلایی» ایجاد کرده است که با حمایت بی‌دریغ و حتی مادی از تظاهرکنندگان و برخورد شدید با مقام‌های کوبا، دوباره وجهه حزب دموکرات بین کوبایی‌تبارها را احیا کند. این افراد استدلال می‌کنند که حتی اگر حزب دموکرات موفق نشود بخش بزرگی از حامیان کوبایی ترامپ را دوباره جذب کند، اندکی کاهش در حمایت از حزب جمهوری‌خواه یا حتی کاهش میزان نفرت از حزب دموکرات باعث خواهد شد که فلوریدا دوباره ایالتی رقابتی شود.

این دموکرات‌ها استدلال می‌کنند که بایدن در صورت جلب بخشی از کوبایی‌تبارها، شانس دموکرات‌ها در انتخابات فرمانداری و همچنین سنای فلوریدا در سال 2022 را افزایش خواهد داد. در حال حاضر انتظار می‌رود که ران دسنتیس، فرماندار فلوریدا و محتمل‌ترین نامزد جانشینی ترامپ به عنوان رهبر حزب جمهوری‌خواه، و همچنین مارکو روبیو سناتور این ایالت که خود کوبایی‌تبار است، به آسانی در انتخابات پیروز شوند. اگر این دو انتخابات رقابتی شوند، ضربه‌ای اساسی به حزب جمهوری‌خواه وارد خواهد شد. همچنین این دموکرات‌ها به بایدن وعده می‌دهند که او ممکن است در انتخابات ریاست جمهوری سال 2024 در فلوریدا پیروز شود، که در آن صورت راه‌یابی رقیب جمهوری‌خواهش به کاخ سفید را غیرممکن خواهد کرد.

اما هرچقدر هم فلوریدا برای دموکرات‌ها طعمه‌ای دلفریب و جذاب باشد، ممکن است بایدن و رهبران حزب دموکرات در سطح ملی به این نتیجه برسند که سرمایه‌گذاری در این ایالت عاقلانه نیست. درحالی که فلوریدا سال به سال از یک ایالت بنفش رقابتی به ایالتی قرمزتر و غیررقابتی‌تر تبدیل شده است، ایالت‌های دیگری همچون کارولینای شمالی، تگزاس، آریزونا، و جورجیا رقابتی‌تر شده‌اند، و ممکن است مشاورین بایدن به این نتیجه برسند که رقابت در این چهار ایالت هزینه کمتری در مقایسه با فلوریدا دارد. در این صورت بایدن -- که طبق گزارش‌های معتبر تا پیش از این تظاهرات سیاست مدونی در قبال کوبا نداشته -- انگیزه‌ای نخواهد داشت که خود را در بحران داخلی یک کشور کوچک و ضعیف درگیر کند و ریسک این را بپذیرد که توجه افکار عمومی از برنامه‌های داخلی او منحرف شود.

در نهایت معلوم نیست که بایدن در قبال کوبا چه سیاستی اتخاذ خواهد کرد، ولی شکی نیست که در فرآیند این تصمیم‌گیری یک چشم بایدن به هاوانا دوخته خواهد شد و دیگر چشم او به میامی، و این مشاورین سیاست داخلی و نه خارجی بایدن هستند که سرنوشت سیاست بایدن در قبال کوبا را تعیین خواهند کرد.