آریل انجل سردبیر مجله چپ‌گرای جوییش کارنت است، مجله‌ای که منعکس‌کننده نظرگاه یهودیان لیبرال و چپ‌گرای آمریکایی است و منتقد اسرائیل محسوب می‌شود.
در سالگرد روز نکبت در 15 مه، روزی که در سال 1948 بیش از 700 هزار فلسطینی توسط دولت تازه‌تأسیس اسرائیل از سرزمین‌شان اخراج و آواره شدند، من در یک تظاهرات در شهر نیویورک شرکت کردم. در این تظاهرات هزاران یهودی آمریکایی مشارکت کردند و از مردم فلسطین دربرابر تبعیض و نقض حقوق بشرشان توسط دولت اسرائیل حمایت کردند. از نظر من حضور گسترده یهودیان، که اکثرشان جوان بودند، در تظاهرات روز نکبت نشان‌دهنده تحول مهمی بود.
من یادم می‌آید در سال 2014 و پس از حملات اسرائیل به غزه در تظاهراتی در حمایت از فلسطین شرکت کرده بودم. من پیش‌تر صهیونیستی رادیکال بودم، ولی تصویر کودکان کشته‌شده در بمباران و حمایت بی‌قید و شرط مردم اسرائیل از این کشتار باعث شد جهان‌بینی من کاملاً تغییر کند. در آن روز حتی یک یهودی آمریکایی نمی‌شناختم که حاضر باشد با من در این تظاهرات همراهی کند. صرف شرکت در آن تظاهرات حس خیانت به هم‌کیشانم را داشت. هیچ گاه در زندگی این‌قدر حس تنهایی به من دست نداده بود.
اما دیگر احساس تنهایی نمی‌کنم. از سال 2014 تاکنون تعداد یهودیان آمریکایی مخالف یا منتقد اسرائیل به شکل چشم‌گیری افزایش یافته است. از آن سال تاکنون یهودیان سرشناس بسیاری نقض حقوق بشر به دست اسرائیل را محکوم کرده‌اند، از جمله سیاستمداران، سلبریتی‌ها، و خاخام‌ها. کارمندان یهودی گوگل از شرکت‌شان درخواست کرده‌اند همکاری با ارتش اسرائیل را متوقف کند. فراتر از این افراد سرشناس، مردم عادی جامعه یهودی آمریکایی روزبه‌روز سؤال‌های بیشتری درباره اسرائیل می‌پرسند. («آیا می‌توان اسرائیل را یک آپارتاید دانست؟» سوالی که بسیار از من پرسیده می‌شود.) اگرچه یهودیان آمریکایی بسیار از گسترش تعصب علیه یهودیان نگران هستند، و همچنان امنیت اسرائیل برایشان یک اولویت است، نشانه‌های بسیار زیادی وجود دارد که روزبه‌روز جمعیت بیشتری تشخیص می‌دهند که این احساسات نباید موضع‌شان نسبت به واقعیت اخلاقی موجود را تعیین کند. شکی نیست که در سال‌های اخیر حمایت صادقانه از مردم فلسطین بسیار بین یهودیان آمریکایی رایج شده است.
از نظر من یکی از مهم‌ترین عوامل این تحول جنبش «جان سیاه‌پوستان اهمیت دارد» است، جنبشی که به افکار عمومی آمریکا سازوکار نژادپرستی سیستمیک را نشان داده و باعث شده شباهت بین تبعیض علیه فلسطینی‌ها و سیاه‌پوستان آمریکایی را متوجه شوند.
سفیدپوستان آمریکایی، از جمله یهودیان سفیدپوست، با این واقعیت ناخوشایند روبه‌رو شده‌اند که خود در سرکوب سیاه‌پوستان شریک هستند، و این به آنان کمک کرد که واقعیت فلسطین را هم به شکل روشن‌تری درک کنند. در سال‌های اخیر نهادهای یهودی منتقد اسرائیل شکل گرفته‌اند و افراد قادر بودند به آن‌ها روی بیاورند و سازمان‌دهی شوند و دست به فعالیت جمعی بزنند. علاوه بر این، رابطه بسیار نزدیک و صمیمی ترامپ با نتانیاهو به یهودیان آمریکایی امکان داد از اسرائیل فاصله بیشتری بگیرند، چون اکثر یهودیان آمریکایی لیبرال هستند و از ترامپ متنفر بودند.
آینده مشخص خواهد کرد که این تغییر در روحیه یهودیان آمریکایی بر واقعیت روی زمین تأثیر عمده‌ای خواهد داشت یا نه. باید این نکته را در نظر داشت که عامل اصلی حمایت آمریکا از اسرائیل نه یهودیان، بلکه مسیحیان انجیلی هستند که مهم‌ترین قشر حامی حزب جمهوری‌خواه محسوب می‌شوند و حامی دربست اسرائیل هستند. اما شکی نیست که حمایت یهودیان آمریکایی از اسرائیل یکی از مهم‌ترین ابزارهای توجیهی اسرائیل بوده است که ادعا می‌کند نماینده همه یهودیان در جهان است و لابی اسرائیل هم بسیار بر آن تأکید داشته است؛ بنابراین این تحول در تحلیل نهایی برای نتانیاهو خوشایند نیست. من شک ندارم که ما شاهد یک نقطه عطف تاریخی در این زمینه هستیم.
4908
منبع: گاردین. متن تلخیص شده است.
نویسنده: آریل انجل
۱۹:۱۸ ,۰۶ خرداد ۱۴۰۰
