چرا رئیسی از ستاد انتخاباتی‌اش برائت می‌جوید؟

ابراهیم رئیسی (که بنا به تحلیل من ریاست جمهوری‌اش قطعی است) دیروز  گفت ترکیب کابینه‌اشبا ترکیبی که در ستاد انتخاباتی او دیده می‌شود تفاوت دارد. 

این عبارت، پیامی روشن دارد برای افراد هُرهُری‌مسلکی که اخیرا و به دنبال ردصلاحیت‌ها به تیم تبلیغاتی او پیوسته‌اند و نیز سیگنالی مهم است برای آن‌ها که اخیرا روی کاغذ، اسم خود و دوستان‌شان را به عنوان وزیر و معاون و مشاور نوشته‌اند. حرف رئیسی حتما از دیروز به دندان‌قروچه رفتن خیلی از این‌ها منجر شده است. 

مدتی قبل از سرنوشت دوستی نوشتم که در انتخابات سال 84، همزمان، با ستاد چند کاندیدا کار می‌کرد. صبح‌ها به ستاد قالیباف می‌رفت، پیش از ظهر سری به ستاد لاریجانی می‌زد، استکان چای عصرانه را در ستاد احمدی‌نژاد بالا می‌کشید و به قولی در تاریکی شب، حضور در ستاد هاشمی‌رفسنجانی را هم از دست نمی‌داد. همین فرد وقتی نتیجه انتخابات معلوم شد، سرش بی‌کلاه نماند و در دولت محمود احمدی‌نژاد تا معاونت وزارت کشور بالا رفت و سپس شهردار یک کلانشهر شد و بعد هم در یک نهاد بزرگ پولدار معاون شد و این روزها باز هم عضو جدی ستاد آقای رئیسی است! 

از این دست آدم‌ها، این روزها باز هم سراغ دارم. آدم‌هایی که در ماه‌های گذشته در جلسات متعدد، علیه همین آقای رئیسی حرف زده‌اند و حالا چپ و راست برای او تبلیغ می‌کنند. 

لابد منظور دیروز آقای رئیسی همین آدم‌هایی است که «هرجا آش است، آن‌ها فراش‌اند.» آدم‌هایی که نفاق، سرمایه زندگی‌شان است و دنبال لقمه‌ای ثروت و جرعه‌ای قدرت از این خوان و آن سفره  هستند. آدم‌هایی که جز منفعت خودشان هیچ ایدئولوژی و اعتقادی ندارند. آدم‌هایی که تا حالا تیرشان خطا نرفته و از این پس هم گمان می‌کنند نخواهد رفت. آدم‌هایی که چندش‌آورند. 

خوش‌بین نیستم که رئیسی و رئیسی‌ها بر آنان غالب شوند. اما صبر می‌کنم تا نتیجه معلوم شود. 

4908