بایدن، چپگراترین رئیس جمهور دوران پساریگان

جو بایدن برای اولین بار در برابر جلسه مشترک کنگره سخنرانی کرد. اگرچه این سخنرانی رسماً سخنرانی سالانه رئیس جمهوری موسوم به state of the union نبود که در قانون اساسی ذکر شده است، عملاً در اولین سال ریاست جمهوری جانشین آن رسم سیاسی آمریکا است.

سخنرانی بایدن نشان داد او چپ‌گراترین رئیس جمهوری تاریخ آمریکا از دهه 1970 به این سو است. این امری است که همه تحلیلگران سیاست آمریکا بر سر آن توافق دارند، چه لیبرال‌ها و چه محافظه‌کاران، امری که البته درباره مطلوب بودن یا نبودن آن اختلاف است. رسانه بی‌طرف پولیتیکو این سخنرانی را «ایدئولوژیک‌ترین سخنرانی یک رئیس جمهوری در برابر کنگره» خواند، و محافظه‌کاران بایدن را به شدت محکوم کردند که بسیار به چپ گرایش پیدا کرده است و بسیار رادیکال شده است، در حالی که لیبرال‌ها او را به خاطر این که رئیس جمهوری «حقیقتاً تحول‌آفرین» شده است ستایش کردند. بایدن در اغلب سخنرانی خود بر سه برنامه دولت رفاهی عمده تمرکز کرد؛ یک برنامه حمایتی برای عبور از بحران شیوع بیماری کووید19 و یک برنامه ایجاد اشتغال و زیرساخت که مجموعاً نزدیک به 6 تریلیون دلار ارزش دارند، و در نهایت یک برنامه دائمی ایجاد حمایت دولتی از کودکان و سالخوردگان. بایدن همچنین به میزانی کمتر به مسائلی همچون عدالت قضائی و پلیسی و حقوق اقلیت‌های نژادی و جنسیتی پرداخت.

یکی از تفسیرگران سیاسی شبکه سی‌ان‌ان به درستی اشاره کرد که اگر به جای بایدن برنی سندرز یا الیزابت وارن رئیس جمهوری شده بودند احتمالاً سخنرانی‌شان تفاوت چندانی نمی‌داشت. واقعیت این است که بایدن به رغم این‌که در تمام عمر خود به میانه‌روترین جناح حزب دموکرات تعلق داشته پس از چهار سال ریاست جمهوری ترامپ و شیوع بیماری کووید19 فرصت را برای حرکت شدید به چپ و حمایت از برنامه‌های دولت رفاهی مناسب دیده و به همین دلیل در مقام رئیس جمهوری هویتی بسیار متفاوت با بقیه عمر خود اتخاذ کرده است. بایدن بدون شک از جیمی کارتر، بیل کلینتون، و باراک اوباما بسیار چپ‌تر رفته است، و برای پیدا کردن رئیس جمهوری چپ‌گراتر باید تا لیندون جانسون به عقب بازگشت که در دورانی کاملاً متفاوت زندگی می‌کرده است. در واقع بایدن چپ‌گراترین رئیس جمهوری دوران پساریگان است. در واقع شاید با ریاست جمهوری ترامپ و بایدن شاهد پایان دوران ریگان و اقتصاد بازار آزاد در آمریکا باشیم.

البته نکته جالب این است که به‌رغم رادیکالیسم بایدن، واکنش غیرمتخصصان به سخنرانی او بیشتر به آرام بودن و «نرمال» بودن سخنرانی او توجه می‌داد. بسیار به این مسئله توجه شد که تد کروز، سناتور راست‌گرای تگزاس، در حین سخنرانی او چرت می‌زد. تد کروز به شکل نادانسته با این کار بهترین خوراک پروپوگاندای حزب دموکرات را تأمین کرد: این که سخنرانی بایدن یک سخنرانی سوسیالیستی رادیکال نبوده است، بلکه آن‌قدر عادی بوده که یک سناتور وسط آن خوابش برده است. بایدن همچنان توانایی استثنائی خود را حفظ کرده و آن این است که رادیکال‌ترین برنامه‌ها را با لحنی به مردم عرضه کند که آسیبی به شهرتش به عنوان یک میانه‌رو نزند. اگر وقایع سال بعد به شکلی پیش نروند که ریاست جمهوری بایدن با بحران مواجه شود و او بتواند این بازی دوگانه را پیش ببرد، همین دوگانگی در عمل و درک عمومی از بایدن رمز موفقیت او خواهد بود.

4908

نویسنده: علی نظیف‌پور

۲۰:۲۵ ,۰۹ اردیبهشت ۱۴۰۰